پردازش غیر خطی سیگنال های فرآیند پویای بارش ـ رواناب به روش اطلاعات محور سببی (مطالعه موردی حوضه خرسان)

بخش عمده ای از تحقیقات هیدرولوژی بر مدل سازی فرایند پویاوغیرخطی بارش ـ رواناب متمرکزاست. تبدیل بارش به رواناب در عرصه حوضه به طور قطع شامل روابط غیر خطی پیچیده ای است که حاصل تعامل مجموعه ای از فرآیندهای هیدرولوژیکی مختلف می باشند. به این لحاظ به نظر می رسد که مدل سازی استوکاستیک فرایند نسبت به مدل سازی قطعی آن منطقی تر است. در این تحقیق جهت اجتناب از به کارگیری فرضیات اثبات نشده و بعضا گمراه کننده در جداسازی سری های زمانی بارش و رواناب به مؤلفه های مجزای بارش مازاد و رواناب مستقیم، بارش کل در مقابل رواناب کل مدل گردید. استفاده از مدل تابع انتقال  با یک متغیر ورودی (بارش) و یک متغیر خروجی (رواناب) ، انتقال آن به سیستم معادلات فضای حالت و نهایتا بهره گیری از روش استوکاستیک مدل سازی اطلاعات محور سببی  مبتنی بر آلگوریتم برگشتی صافی کالمن، برخورد این تحقیق در شناسایی رابطه غیرخطی بین بارش ورواناب بوده است. رهیافت فوق بر حوضه خرسان از زیر حوضه های اصلی کارون بزرگ اجرا گردید. برقراری تناسب بین پارامترهای واسنجی شده و خصوصیات روندیابی جریان در حوضه، آشکار کننده یک طبیعت موازی محتمل در این زیرحوضه بود. نهایتا جهت کمی سازی اعتماد پذیری مدل شناسایی شده ، تحلیل حساسیت براساس روش شبیه سازی مونت کارلواجرا گردید.